Przebarwienia

Przyczyny powstawania przebarwień:

• pod wpływem promieniowania słonecznego dochodzi do samoistnego pojawiania się przebarwień o podłożu hormonalnym:

• ciąża,
• stosowanie doustnej antykoncepcji,
• stosowanie zastępczej terapii hormonalnej,
• okres menopauzy,
• inne kuracje hormonalne.
• choroby wątroby,
• niedoczynność nadnerczy,
• nadczynność tarczycy,
• działanie substancji fitotoksycznych lub fotoalergizujących, znajdujących się w lekach, kosmetykach, mydłach.

Podział przebarwień:

• związane z nadmierną liczbą melanocytów w naskórku,
• związane z nadprodukcją melaniny przez prawidłową liczbę melanocytów:

• Piegi (ephelides) to liczne drobne (wielkości 1-5 mm), nieregularne, jasno – lub ciemnobrązowe plamki powstające pod wpływem światła słonecznego, dlatego najczęściej występują na skórze twarzy i kończyn górnych. Piegi pojawiają się we wczesnym dzieciństwie, ok. 2 roku życia, potem stopniowo ich przybywa, a w starszym wieku ilość piegów zwykle maleje. Piegi są gładkie, nie wystają ponad poziom skóry. Przyczyną brązowego zabarwienia jest nadmiar melaniny, przy prawidłowej ilości melanocytów. Powstawanie piegów jest uwarunkowane genetycznie i dziedziczy się jako cecha autosomalna, dominująca. Piegi występują z jednakową częstością u kobiet i u mężczyzn, szczególnie często pojawiają się u osób o jasnej skórze i o jasnych lub rudych włosach. Pod wpływem światła słonecznego piegi stają się ciemniejsze i bardziej widoczne.
• Melasma (ostuda, chloasma) jest jednym z najczęstszych przebarwień występujących głównie u kobiet. Pojawiają się najczęściej po 30 roku życia. Rola czynników powodujących schorzenie jest nie do końca wyjaśniona. Są to przebarwienia nieregularne, ostro ograniczone brązowe plamy bez oznak zapalenia, umiejscowione na twarzy (czoło, policzki, wargi górne). Symetria ognisk sprawia, że przybiera ona wygląd maskowaty. Najczęstsza jest forma objawowa, występująca w czasie ciąży, podczas stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych (chloasma uterinum) – u 10-20% kobiet, leków (np. hydantoiny) oraz w czasie zaburzeń endokrynologicznych (nadczynność tarczycy, choroby jajników). Wykwity nasilają się podczas intensywnej ekspozycji na ultrafiolet ( w tym solarium)
• Plamy soczewicowate starcze (letingines seniles) zostały nazwane tak z powodu swojego wyglądu zbliżonego do ziaren soczewicy. Są to okrągłe lub owalne, wyraźnie oddzielone od zdrowej skóry, niewielkie plamki w kolorze od jasnego brązu do prawie czarnego. Tworzą się w miejscach nieosłoniętych przed działaniem promieniowania ultrafioletowego (również tego z solarium), głównie na twarzy, grzbietach dłoni i szyi, a także przedramionach i podudziach. Najczęściej pojawiają się między 30 a 50 rokiem życia. W miarę upływu czasu plamy te mogą się powiększać i przybierać coraz ciemniejsze zabarwienie.
• Przebarwienia pozapalne mogą wystąpić w miejscach, gdzie wcześniej występowały zmiany trądzikowe, niektóre wysypki skórne (np. ospa wietrzna), oparzenia słoneczne, uczulenia, urazy.

Skórne: melanina zlokalizowana w makrofagach okołonaczyniowych w warstwie brodawkowej

Mieszane: cechy przebarwień naskórkowych i skórnych.